Chciałabym przedstawić wydaję mi się troszkę zapomnianą powieść Emily Brontë pt. „Wichrowe Wzgórza”. Jest to piękna opowieść o głębokiej miłości trwalszej niż życie. Opowieść przepełniona uczuciami, pełna miłości i nienawiści, uwielbienia i złości, zapomnienia i pamięci.

Tematem powieści jest miłość Heathcliffa i Katarzyny. Akcja powieści rozgrywa się na przełomie XVIII i XIX wieku w Wichrowych Wzgórzach i Drozdowym Gnieździe. Wichrowe Wzgórza to posiadłość Earnshawów, natomiast Drozdowe Gniazdo - zamożnej rodziny Lintonów. Stary Earnshaw, będąc w Liverpoolu, spotyka i przygarnia małego cygańskiego przybłędę, któremu nadaje imię Heathcliff. Katy (Katarzyna) jest natomiast córką Earnshawa i siostrą Hindleya. Po początkowej niechęci, Katy - córka pana Earnshawa, bardzo przywiązuje się do małego znajdy. Jednak Hindley, młody panicz Earnshaw i spadkobierca Wichrowych Wzgórz, nienawidzi "przybłędy". Dlatego też po śmierci swojego dobroczyńcy Heathcliff doznaje wielu upokorzeń ze strony przybranego brata. Jednocześnie rodzi się miłość pomiędzy Heathcliffem a Katy. Uczucie, które później okazuje się niszczycielską siłą. Kiedy Katy poznaje młodego Lintona, wszystko się zmienia. Katy jest zauroczona urodą i towarzyską ogładą Edgara Lintona. On widząc to, oświadcza się jej. Katy nie odmawia, mimo iż zwierzając się Nelly Dean, wyjawia, że jedyną osobą, na której naprawdę jej zależy, jest Heathcliff. Wychodząc za Edgara Lintona ma na względzie jego majątek oraz świetlaną przyszłość największej damy w okolicy. Katy przeprowadza się do Drozdowego Gniazda. Heathcliff natomiast w ogromniej złości opuszcza Wichrowe Wzgórza. W tym czasie w małżeństwie Katy nie dzieje się najlepiej. Młoda mężatka jest niezwykle kapryśna, butna i pyszna. Swoimi atakami szału terroryzuje całą rodzinę. Po upływie trzech lat Heathcliff wraca z pragnieniem zemsty. Najpierw miesza w małżeństwie Katarzyny, bo ta nadal darzy go ogromną miłością, następnie pobiera się z siostrą męża Katy na złość jemu i jej. Katy zapada na dziwną chorobę która doprowadza ją do śmierci. Do końca książki Heathcliff realizuje swoją zemstę co w sumie na samym końcu obraca się wniwecz - chcąc zniszczyć swoich wrogów doprowadził do powstania uczucia (między Katy – córka Katarzyny i Edgara oraz Haretonem Earnshaw – syn brata Katarzyny) tak podobnego do tego, które łączyło jego samego i Katarzynę.

Wichrowe Wzgórza są pełne pasji, miłości i nienawiści, które oddziela bardzo cienka linia. Diaboliczny Heathcliff i wiecznie rozkapryszona, ale i bardzo nieszczęśliwa Cathy. Mimo, że Heathcliff się wzbogacił i odegrał na ludziach, którzy go skrzywdzili co dawało mu ogromną satysfakcję i swego rodzaju radość, a Cathy żyła spokojnie i dostanie u boku męża to wydaje mi się, że oboje "przegrali" swoje życie, byli nieszczęśliwi i po prostu jedno nie mogło żyć bez drugiego.

Emily napisała niesamowicie mroczną i pełną uczuć powieść, szkoda, że tylko jedną.

Anita Siwek
nauczyciel